บทความที่ได้รับความนิยม

วันอาทิตย์, กรกฎาคม 26, 2552

ย้อนอดีต 5 วังเวียง


เมืองแห่งสายน้ำไหล ป่าไม้สีเขียว ท่องเที่ยวปลอดภัย จิตใจบริสุทธิ์ สโลแกนที่ชมรมผู้บริหารอำเภอกาบเชิง บรรจงประดิษฐ์คิดค้นขึ้นเมื่อได้มาสัมผัสความงามอันเป็นธรรมชาติของเมืองนี้ พอแค่ข้ามคืนเท่านั้นพลันก็มีเสียงสอดแทรกของบางท่านว่า ควรพิจารณาเปลี่ยนสโลแกนหรือคำขวัญใหม่ เป็น เมืองแห่งสายน้ำไหล ป่าไม้สีเขียว ท่องเที่ยวปลอดภัย ของใหญ่วังเวียง บรรดาเพื่อฝูงสมาชิกถึงกับร้อง อู้ เป่าปาก (แสดงว่าคนเสนอเปลี่ยนเจอของเข้าจังเบ้อเร่อ) คนลาวไม่นิยมพูดว่า ของ เพราะมันบ่ม่วน (ไม่สุภาพ) เช่น ไปซื้อของ อยากได้ของ อยากฆ่าของ ฯลฯ ไม่สุภาพทั้งสิ้น ต้องใช้คำว่า"เครื่อง" แทน ครับ เช่น ขึ้นเครื่อง ฯลฯ
ทัศนียภาพอันงดงามตระการตาของทิวเขาธรรมชาติ ไร่นาแบบขั้นบันได และหมู่บ้านชนพื้นเมืองเผ่าต่างๆ ของลาว เช่น ลาวสูง ลาวเทิง ลาวม้ง ไทลื้อ ความยิ่งใหญ่ของขุนเขาที่เต็มไปด้วยป่านานาพันธุ์ที่ขึ้นตามธรรมชาติ สถานที่ท่องเทียวในเมืองนี้ ก็มีถ้ำจัง ถ้ำลม แต่ทั้งสองถ้ำนี้คณะเราไม่ได้เข้าเยี่ยมชม เพราะฝนที่ตกหนักตลอดทั้งวัน ทำให้มีน้ำป่าไหลแรง กลัวว่าเข้าไปแล้วจะออกไม่ได้ประมาณนั้น จึงกลับมานั่งชมวิวดื่มเขยลาว ริมแม่น้ำซอง ชมผาตั้ง ซึ่งเป็นภูเขาลูกเดียวที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยว ด้านหน้าของภูเขามีน้ำซองไหลผ่าน ภูเขารูปร่างแปลกตา สลับซับซ้อนสวยงามยิ่ง คนที่เคยไปเที่ยวจีนบอกว่า วังเวียงคือ“กุ้ยหลินเมืองลาว”บ้างก็ว่า แม่ฮ่องสอน เมืองไทย แล้วแต่จะว่ากัน
ที่ตั้ง ตัวเมืองวังเวียง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำซอง ห่างจากเมืองหลวงกรุงเวียงจันทน์ 154 กิโลเมตร และห่างจากเมืองหลวงพระบาง 210 กิโลเมตร ล้อมรอบด้วยเทือกเขาสูง มองเห็นสายน้ำกว้างสลับเนินทราย โดยมีเทือกเขาหินปูนเป็นฉากหลัง อาชีพของพี่น้องลาวก็คือทำไร่ ทำนาเหมือนกัน ครับ ตามสภาพธรรมชาติ แต่สังเกตเห็นว่าเริ่มมีสวนยางพาราขึ้นบ้างแล้ว ยังยึดทฤษฎีการผลิตแบบพอกิน ถ้ามีเหลือกินก็เอามาแลกกันกิน ถ้าไม่มีกินก็ขอกันกิน การขอเรี่ยวขอแรงเพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลในการผลิตยังมีอยู่มากในสังคมชนบทของลาว เหมือนกับเมืองไทยสมัย 20 ปีที่แล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น