เล่าปี่ ผู้ซึ่งคิดจะแยกดินแดนแผ่นดินจีนออกเป็นก๊กที่สาม แม้จะมี ชีซี เป็นเสนาธิการ เพื่อวางแผนกลยุทธ์อันแยบยล แต่ก็ต้องสูญเสีย ชีซี ไป ทำให้ต้องสรรหา เสนาธิการ คนใหม่ ตามที่ชีซีแนะนำไว้ คือ “ ขงเบ้ง”
แต่การไปเชื้อเชิญ “ขงเบ้ง” ให้มาร่วมบริหารจัดการ “จ๊กก๊ก” ด้วย ใช่ว่าจะง่ายซะเมื่อไหร่ เล่าปี่ต้องใช้ความพยายามอย่างสูงยิ่ง ถึงสามครั้งสามครา หากได้มาก็นับว่า “คุ้ม” เนื่องจากว่า การมีคนมีปัญญาแม้เพียงคนเดียว ก็ย่อมที่จะก่อให้เกิดประโยชน์มากกว่าคนด้อยปัญญาถึงร้อยเท่า แต่ต้องใช้ให้เหมาะสมกับงานก็จะเกิดประโยชน์อยู่บ้าง
แม้ว่าเล่าปี่จะเป็นผู้นำที่นับว่ายอด แต่การได้ขงเบ้งมาเป็นที่ปรึกษานั้น ยอดเยี่ยมกว่า และที่สำคัญ เล่าปี่ มีความไว้เนื้อเชื่อใจขงเบ้ง (Trust) และให้ความร่วมมือ ( Coordinating) เป็นอย่างดี เพื่อให้งานบรรลุวัตถุประสงค์
เล่าปี่ได้แสวงหาขงเบ้งอย่างจริงจังแม้เหนื่อยยากสักปานใดเพราะ ขงเบ้งเก่งพัฒนา (Creating) สามารถใช้กลยุทธ์ต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้ขงเบ้งเองจะเป็นผู้กำหนดทิศทาง (Direction Setter) แต่นั่นก็หมายถึงการกำหนดอนาคตของเล่าปี่ เช่นกัน
ผู้นำต้อง ทำ พูด คิด ไปในทิศทางเดียวกัน ไม่ใช่คิดอีกอย่างทำอีกอย่าง หรือพูดอีกอย่างแต่ดันทำอีกอย่าง หรือ ดีแต่พูด แล้วก็จำคำพูดของตัวเองไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น