
มีข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาจำนวนไม่น้อยที่อยู่มานานในตำแหน่งเดิมไม่อยากเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นไป เพื่อนฝูงไปสอบเปลี่ยนสายงานเป็นผู้รองผู้บริหาร เป็นผู้บริหาร หรือทำผลงานทางวิชาการให้มี เลื่อนวิทยฐานะก็ไม่ทำกับเขา ขอให้ทำงานเดิมเงินเดือนเพิ่มทุกปีก็ดีแล้ว ไม่คิดจะก้าวหน้าอะไรไปให้ไกลไปกว่านี้ เพราะชีวิตก็สุขสบายดีแล้ว ในขณะที่ผู้บริหารสถานศึกษาก็คิดว่า ผู้ที่อยู่มานานเป็นผู้ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรามานาน ควรจะเลี้ยงไว้นานๆ ไม่อยากให้ย้ายออกไปไหน เพราะถูกกันดี (ถ้าไม่ถูกกันอยากให้ย้ายออกวันละสิบเที่ยวเป็นอย่างน้อย) และถ้ายังทำงานได้ก็ให้ทำงานต่อไป ผู้บริหารสถานศึกษามักจะคิดว่าคนเก่าคนแก่เหมือนญาติพี่น้อง ถึงดีไม่ดียังไงก็เป็นญาติตัดไม่ขาด อะไรที่อภัยได้ก็ให้อภัยนึกถึงบุญคุณในอดีต ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็อยู่กันไป (ผู้บริหารก็เก่าแก่อยู่กันมานานพอๆ กัน)